تاثیر یک جلسه فعالیت هوازی برپروتئین وابسته به آگوتی پلاسمایی، گلوکز و انسولین پلاسمایی در مردان جوان

هدف از پژوهش حاضر بررسی یک جلسه فعالیت هوازی بر پروتیین وابسته به آگوتی (agrp) پلاسمایی، انسولین و گلوکز در مردان جوان بود. جامعه آماری شامل مردان جوان غیر ورزشکار دانشجو می باشند که تعداد 20 نفر به روش تصادفی ساده از بین داوطلبین واجد شرایط انتخاب شدند و سپس این 20 نفر به طور تصادفی ساده به دو گروه 10 نفر تقسیم شدند. نمونه گیری خونی شامل پیش آزمون و پس آزمون بوده که از ورید بازویی در دو نوبت، 30 دقیقه قبل از شروع فعالیت و بلافاصله پس ازاتمام پروتکل تمرین از آن ها گرفته شد.جهت مقایسه درون گروهی از روش آماری t همبسته و به منظور مقایسه بین گره ها ازروش tغیر وابسته و جهت بررسی رابطه بین agrpبا دیگر متغیرهای وابسته در گروه تجربی از ضریب همبستگی پیرسون در سطح معنی داری ( 0.05 p? ) استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد که افزایش در سطح agrp پلاسمایی بلافاصله پس از یک جلسه فعالیت هوازی معنی دار بوده است (026/0(p= و کاهش معنی داری در سطح انسولین پلاسمایی (004/0 (p= و سطح گلوکزپلاسمایی (042/0(p= مشاهده شده است. همچنین مشخص گردید ارتباط معنی داری بین agrp با انسولین وجود داشته (001/0(p=، و بین agrpو گلوکز ارتباط معنی داری مشاهده نشد (570/0(p=. در ضمن مشخص گردید که بین دو گروه آزمودنی تفاوت معنی داری در سطوح agrp پلاسمایی (006/0=p)، انسولین پلاسمایی(001/0=p) و گلوکز پلاسمایی (023/0=p) وجود دارد.